-
1 skurczyć
глаг.• сжать• сжимать• сжиматься• скорчить• сократить• сокращать• сокращаться• суживать* * *skurcz|yć\skurczyćony сов. сжать, согнуть; скорчить (cialo);\skurczyć palce сжать пальцы; \skurczyć nogi подогнуть ноги; \skurczyć ramiona ссутулить плечи; \skurczyćопа postać скорчившаяся фигура
* * *skurczony сов.сжать, согну́ть; ско́рчить ( ciało)skurczyć palce — сжать па́льцы
skurczyć nogi — подогну́ть но́ги
skurczyć ramiona — ссуту́лить пле́чи
skurczona postać — ско́рчившаяся фигу́ра
См. также в других словарях:
kurczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kurczyćczę, kurczyćczy, kurczyćczony {{/stl 8}}– skurczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmniejszyć, zwierać przez kulenie, podkulanie, podwijanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skulić — dk VIa, skulićlę, skulićlisz, skul, skulićlił, skulićlony, skulićleni «skurczyć, zgiąć, pochylić, zwykle części ciała» Skulić ramiona. Skulić głowę ze strachu. Skulić nogi z zimna. Siedział skulony na tapczanie. skulić się «skulić, ściągnąć… … Słownik języka polskiego
